Zondag zijn we gaan paardrijden in het regenwoud. Natuurlijk had ik weer het meest luie paard! Omdat ik wilde galoperen, kreeg ik een twijgje om hem aan te sporen, maar in de plaats daarvan begon hij te bokken. Op het einde heb ik mijn paard (Hemelo) geruild voor een ander paard, zodat ik toch nog hebben kunnen galoperen over de grasvelden. Wat heb ik paardrijden gemist!! Het was al meer dan tien jaar geleden, maar terug in Belgie wil ik zeker nog eens gaan. Heel mijn zijkant zag wel blauw, van het slaan van mijn camera tijdens het rijden. Onderweg hebben we een tussenstop gemaakt bij een waterval en bij een Indianenstam, Maleku. We kregen een welkomsdrankje op basis van alcohol, appel en suiker. In Costa Rica wordt met ´Pura Vida´ eigenlijk ´welkom´bedoelt en de Maleku zeggen ´Capi capi´in de plaats. Ik heb ook een cadeautje gekregen van de Maleku. Een beeldje gemaakt van balsahout en beschilderd met Toekans, wat symbool staat voor de innerlijke schoonheid van de vrouw.
Nadien hebben we nog een kikker- en vlindertuin bezocht met onder andere de bekende roodoogboomkikker, pijlgifkikkers en de Blue Morpho vlinder.
Dit alles speelde zich af in de wouden op de flanken van de Vulkaan Arenal. De enige vulkaan in Centraal-Amerika die na meer dan 400 jaar geslapen te hebben, sinds 1968 weer volop actief is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten